Ga het maar doen

‘Vrijgevigheid’
​‘Begeleiding,’ antwoordt Mustafa als ik hem vraag wat Likeminds hem heeft gegeven. ‘Een idee is meestal vrij rauw. Ik wist nooit hoe ik het op papier moest krijgen. Het is lastig een beeld te communiceren naar verschillende mensen, om de schakels van idee naar concept naar voorstelling te maken. Daar hebben ze me mee geholpen. Het was voor mij goed om ervaring op te doen als maker. Ik was heel erg zoekende, en eigenlijk zit ik nu nog in dat traject.’

De mogelijkheid die Likeminds biedt, is ook voor Sarah belangrijk. ‘Wat Likeminds mij heeft gegeven is ruimte. Letterlijk ruimte, ruimte om te kunnen repeteren. Maar ook speelplekken. “Ga het maar doen,” dat is de mogelijkheid die ze je bieden.’

‘Likeminds heeft mij vrijheid gegeven,’ stelt Khadija. ‘De vrijheid om mezelf als maker te ontwikkelen. De vrijheid mezelf te zijn. Ik ben nooit in een hokje geplaatst, ze hebben altijd gekeken naar wie ik ben en wat ik te bieden heb.’ Ook Mustafa kan die vrijheid waarderen. ‘Ze vragen wat je precies wilt, en dan gaan ze je daar mee helpen. Nog nooit is er gezegd: “Dat doen we niet.”’

‘Pijnlijke verworvenheden’
‘Voordat ik bij Likeminds kwam, probeerde ik alleen een solo te maken,’ vertelt Sarah. ‘Maar dan ook echt alleen, ik wilde alles zelf doen. Dat was veel te veel. Op dat moment ben je pijnlijk alleen. Likeminds heeft me gestimuleerd om hulp te vragen. Om systeem en structuur in dingen aan te brengen.’

Naast zijn werk voor Likeminds schrijft Mustafa ook nog scenario’s, regisseert hij en speelt hij in films. ‘Dat kan wel ‘pijn’ doen, om al die dingen even te laten voor wat ze zijn en me helemaal op een voorstelling te richten. Ik vraag me wel eens af hoe het zou zijn als er alleen maar voorstellingen waren. Maar eigenlijk heb ik het een nodig voor het andere. Daar heb ik het druk mee, maar je zal mij niet horen zeggen dat het té zwaar is.’

‘Een voorstelling die ik een paar jaar geleden maakte,’ zegt Khadija in antwoord op mijn vraag naar haar ‘pijnlijke verworvenheden’. ‘Dat was dan ook een moeilijk maakproces. Alles wat ik verder bij Likeminds heb gemaakt, is eigenlijk wel goed gegaan.’

‘Tegenslag’
‘Dus die voorstelling was ook mijn grootste tegenslag. Alles wat bij het maken mis kon gaan, ging goed mis. Dat heeft toen een enorme impact op me gehad. Een keihard leermoment,’ vertelt Khadija.

‘Het is een tegenslag om mezelf tegen te komen. Soms moet je dienstbaar zijn aan andermans ideeën,’ vertelt Mustafa als ik hem naar zijn grootste tegenslag in al die tijd vraag. ‘Soms is dat goed, jezelf eraan overgeven. Maar het is niet mijn sterkste kant. Ik blijf mijn eigen inzichten hebben.’

‘Mijn tegenslagen zijn als je energie in een voorstelling steekt, en hem dan maar vijf keer speelt. Je hebt langere speelperiodes nodig om een voorstelling te laten groeien. Maar daar kan Likeminds niets aan doen,’ geeft Sarah toe. 

Wat straks?
​Momenteel werkt het ensemble aan een nieuwe voorstelling, over macht en machtsmisbruik. Ook zijn ze bezig met hun eigen voorstellingen. Sarah gaat samen met IJbert Verweij Decadence van Steven Berkhoff spelen. En ze wil volgend jaar een muziektheatervoorstelling maken met acteurs en muzikanten uit Marokko. ‘Khadija speelt daar ook in. De tekst wordt geschreven door Lennard van Rij.’

Mustafa maakt een voorstelling gebaseerd op de film Leaving Las Vegas. ‘Het moet niet gewoon een filmbewerking worden. Ik wil de emoties voelbaar maken.’ Ook zal zijn voorstelling Closer hernomen worden. En hij denkt na over wat zijn laatste voorstelling bij Likeminds gaat worden.

Ook Khadija werkt aan een nieuwe voorstelling, Dicht bij mij. Die maakt ze samen met Koen Kreulen en de eindregisseur is Sarah Ringoet. ‘Ik heb veel plannen voor komende tijd. Maar voorlopig ben ik wel even zoet met deze voorstelling.’

Likeminds is een collectief van cultureel diverse kunstenaars die een stem geven aan de stadscultuur van nu. Jonge multi-talenten krijgen de gelegenheid zich te ontwikkelen tot professionele theatermakers en vertellen de verhalen van een snel veranderende wereld.