FRASCATI ZOMER 

Likeminds is een collectief van cultureel diverse kunstenaars die een stem geven aan de stadscultuur van nu. Jonge multi-talenten krijgen de gelegenheid zich te ontwikkelen tot professionele theatermakers en vertellen de verhalen van een snel veranderende wereld.

Interventie = (letterlijk) tussenkomst, (figuurlijk) inmenging, bemoeienis, ingreep. De term is tegenwoordig vooral bekend in de betekenis van therapeutisch procedé dat gebruikt wordt als format voor make-over tv-programma's.

In Intervention stellen twee beste vrienden, Ravi en Luna, zichzelf en elkaar de vraag wat het is om vandaag de dag een mens te zijn, om een meervoudige, veranderlijke identiteit te hebben. Een voorstelling over identiteitsconstructie op de grens tussen sitcom, gameshow en theater. Wat ontkennen we allemaal om maar niet gelabeld te worden? Om authentiek te zijn maar toch eigentijds? Om niet eenzaam te zijn maar wel autonoom? Om wars van clichés toch gewoon gelukkig te zijn?

Jezelf verontschuldigen om bevestiging te krijgen,
complimenten geven om welwillendheid te creëren,
chargeren om iets duidelijk te maken,
de liefde als concept wantrouwen omdat je al te lang single bent,
iets klassieks altijd combineren met iets sportiefs,
een bepaalde periode van Lou Reed goed vinden,
een gat in je T-shirt knippen om geschiedenis te suggereren,
plots naar huis gaan om aan te geven dat je je onbegrepen voelt
en ‘s nachts huilen in de tram met je hoofd tegen de ruit
omdat de weerspiegeling je pijn verdubbelt.

'Intervention dwingt tot nadenken'- NRC****

In de anonimiteit van het grootstedelijke leven hunkeren twee mannen en twee vrouwen naar liefde. Hun brandend verlangen wordt voelbaar in een gelaagd spel van vraag en antwoord, monoloog en samenspraak. Na het succes van Blasted en 4.48 Psychosis waagt Thibaud Delpeut zich aan Crave, de tekst waarmee de vroeg gestorven toneelschrijfster Sarah Kane doorbrak bij het grote publiek. Haar ritmische, poëtische en soms duistere tekst vindt weerklank in de indringende klanken van het Rosa Ensemble. Zo opent zich een gevoelswereld vol onmacht, onderdrukking, verlangen en verlossing.

‘De kracht van deze dwingende voorstelling is het durven balanceren op de rand van abstractie.’ (****) – NRC Handelsblad

‘Een indrukwekkende ervaring’ (****)  – Theaterkrant

‘De keuze om de tekst te versterken door de muziek van het Rosa Ensemble is een gouden vondst’ (****) – 8Weekly

Zinderend muzikaal stemmenstuk van cultschrijfster Sarah Kane​

Sightseeing op de Killing Fields, missiewerk in Donker Afrika – Annemarie Prins (82) is uw gids in deze theatrale roadmovie vol ongepaste gedachten, bizarre ontmoetingen en lang vergeten oerwoudklanken. In een poging op het nippertje nog een balans op te maken reist de Grand Dame van het idealistisch theater langs haar goede werken. Van haar politieke ‘tejater’ in de jaren zestig tot haar recente voorstellingen in Cambodja en Rwanda. Zal ze het halen, haar examen Mensch? Met accordeoniste Marieke Grotenhuis als virtuoze reisgenoot toont Annemarie Prins zich opnieuw de meester van de monoloog.

Actrice, regisseur en schrijfster Annemarie Prins (82) stond in de jaren zestig aan de wieg van spraakmakende theatergroepen als Theater Terzijde en Persona. Ze regisseerde twee opera’s voor het Holland Festival en maakte een reeks voorstellingen op basis van het werk van Samuel Beckett. Ze speelde in een groot aantal films en televisieseries, waaronder Oud Geld, Wij Alexander, Novemberlicht, Annie M.G., Flikken Maastricht en Lijn 32. Haar tekst Harmoniehof werd bekroond met de Albert van Dalsumprijs. In 2008 was Prins te gast in het programma Zomergasten

Een leven lang idealistisch theater​