Welke rol speelt circus in jouw werk?
Voor mij is circus een vorm van dans. Het is dans plus iets. Dans plus virtuositeit of truc ofzo. En voor mij is circus ook het zoeken naar een specificiteit, een abnormaliteit. Iets wat ik kan en wat anderen niet kunnen. En samen met Bauke Lievens heb ik voor Aleckxander gezocht naar ‘wat betekent dat nou op scène?’. Voor mij is het grootste verschil tussen dans en circus dat circus een non-collaboratieve kunstvorm is. Dat wil zeggen dat circus alleen beoefend wordt, in essentie en oorsprong. Het gaat om het ‘ik kan iets wat jij niet kan’. Later is die cultuur van solo’s met families uitgebouwd en is de circuscultuur helemaal niet meer solitair, maar het blijft iets persoonlijks, iets individueels. Circus kan volgens mij eigenlijk niet anders dan solo zijn.

Kun je vertellen hoe deze voorstelling is ontstaan?
Eigenlijk is dit werkproces heel analytisch en rationeel geweest. Ik heb mijn lichaam opgemeten, mijn voorarm, mijn handen. Er bestaan ideale lichamen en ideale proporties. En daar heb ik mijn lichaam mee vergeleken. Dat riep de vraag op; wat is er dan speciaal aan mijn lichaam? Met welke onderdelen is er iets aan de hand? Vanuit daar ben ik verder gegaan met mijn te lange nek, mijn te kleine voeten. Met die lichaamsdelen ben ik een vormonderzoek gaan voeren. Zo kan ik mijn schouders elkaar laten raken aan de voorkant. Met bepaalde onfunctionele stretchen kun je bizarre poses aannemen. Dat was het eerste deel. Het tweede deel is het inbrengen van protheses. Dat zijn de Buffalo plateauzolen en de bokshandschoenen. Dat zijn eigenlijk objecten die mijn disproporties compenseren. Dus ik heb te korte benen, wat doen we daar aan? We gaan mijn benen gewoon tien centimeter langer maken. Dan heb ik daarmee dus een ideaal mannenlichaam.

Op welk punt in je ontwikkeling zou je Aneckxander plaatsen?
Ik denk dat Aneckxander de eerste voorstelling is, waarbij dans of circus niet duidelijk aanwezig is. Van beide elementen wordt een nieuwe vorm ontwikkeld en dat zal ik in volgende voorstellingen proberen voort te zetten. Er wordt een nieuwe taal ontwikkeld, een taal die niet refereert aan andere artiesten. De dans is hier geen metataal. Wat je ziet verwijst helemaal nergens naar. Daar wil ik in volgende voorstellingen mee verder, een niet-verwijzende bewegingstaal.

Tot slot, zijn er projecten waar je momenteel mee bezig bent?
Mijn volgende project zal een geforceerd duet zijn met een mannelijk, inert lichaam; een lichaam dat dood speelt. Een lichaam dat levenloos ligt op scène en waar ik dan mee dans.

Zie voor meer info over Alexander Vantournhout en tourdata van Aneckxander: http://alexandervantournhout.be/nl/tourdata/